خبرگزاری حوزه | شکست، واژهای سنگین که گویا جهانی معنا را در خود جای داده است. بررسی این پدیده از جنبههای گوناگون نشان میدهد چهار عامل بسیار مهم در به وجود آمدن آن نقش دارد:
۱. بیتفاوتی، بیخیالی و تنبلی؛ امیرالمومنین علی علیه السلام میفرماید: آفَةُ النُّجْحِ الْکَسَلُ (آفت موفقیت تنبلی است). [۱]
این بیتفاوتیها در روزگار ما که افراد، سرگرمیهای پوچ را جایگزین اموری ارزشمند کردهاند بسیار قابل حس است. دنیای مجازی و ضرورتهای زندگی مدرن، بذری از تنبلی و بیخیالی کاشته که گاه به جای رشد فکرها، موجب تضعیف آن شده و این مسئله هشداری است که هرچه دیرتر جدی گرفته شود، زیانبارتر خواهد بود.
۲. خوش باوری و امید واهی داشتن: امام علی علیه السلام میفرماید: مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ، أَسَاءَ الْعَمَلَ. [۲] داشتن آرزوی طولانی و امید واهی بدون عمل و تلاش، قطعا منجر أَسَاءَ الْعَمَلَ میشود و قطعا کار شخص نتیجه خوبی در پی نخواهد داشت.
۳. ناامیدی و یأس: امام علی علیه السلام میفرماید: أَعظَمُ البَلاءِ اِنقِطَاعُ الرَّجَاءِ (بزرگترین بلا, ناامیدی است). [۳] ناامیدی همان عاملی است که باعث میشود شخص، دست از تلاش برداشته و دچار انزوا و درنهایت همان بیتفاوتی شود.
این عامل به همان اندازه خطرناک است که عامل دوم یعنی امیدواری بیش از حد.
۴. اختلاف و تقرفه: اختلاف با تفرقه تفاوت مهمی دارد؛ اختلاف امری طبیعی است که حتی گاه میتواند موجب رشد و ترقی نیز باشد؛ اما تفرقه امری غیر طبیعی است که میتواند نتیجهی اختلافاتی باشد که درست مدیریت نشدند و در چارچوب صحیح پیش نرفته اند.
در مسائل جمعی و غیر فردی، اتحاد همواره رمز پیروزی است و تفرقه قطعا نتیجهای جز شکست و دست نیافتن به هدف حقیقی، نخواهد داشت.
امام علی علیه السلام میفرمایند: لِیَرْدَعْکُمُ الإسلامُ و وَقارُهُ عنِ التَّباغی و التَّهاذی ، و لتَجْتَمِعْ کَلِمَتُکُم و الْزَموا دِینَ اللّه (باید اسلام و متانت آن، شما را از تعدّی و پریشان گویی نسبت به یکدیگر باز دارد و یک سخن و متّحد شوید).[۴]
این چهار عامل در طول تاریخ بسیار مورد توجه است. هر جبههای چه مثبت و چه منفی که با اتحاد، به کارگیری تمام تلاش و قوا، با امید اما بدون خوش خیالی در امری وارد شده، به هدف خود رسیده است.
حال این موارد را تطبیق دهیم بر آنچه در این انتخابات بر جبهه انقلاب گذشت. فراموش نکنیم شکست نتیجهای گریزناپذیر است اگر عوامل آن همه مهیا باشند!
و اما راه حل چیست؟ سخن را با بیان کلام امام خامنهای در ارائه راه حل به پایان میرسانم؛ ایشان میفرمایند:
«دشمن در رأس نقشههایش تبلیغات است؛ به قول خودشان پروپاگاندا است. علاجِ پروپاگاندا «تبیین» است، تبیین حقیقت از زبانهای مختلف، از حنجرههای مختلف، با تعبیرات مختلف، با ابتکارات مختلف. جهاد تبیین را جدّی باید گرفت. همه، در حوزه، در دانشگاه، در صداوسیما بالخصوص، در مطبوعات، در هر جایی که شما ایستادهاید و یک شعاع پیرامونیای دارید و می توانید روی آن اثر بگذارید، باید تبیین انجام بگیرد؛ تبیین درست، تبیین صحیح». [۵]
زینب صالحی شهرکی، پژوهشگر قرآن و حدیث
پی نوشت:
۱. عیون الحکم و المواعظ، ص ۱۸۱.
۲. نهج البلاغة (صبحی صالح)، ص ۴۷۵.
۳. غرر الحکم و درر الکلم، ص ۱۸۶.
۴. الغارات، ج ۱، ص ۲۷۲.
۵. بیانات در دیدار مردم قم / ۱۴۰۱/۱۰/۱۹.